همان طور كه تمام موجودات جهان، از اتم گرفته تا ستارگان، طبق قوانين نظام الهى به سوى تكامل پيش مى روند و يك دانه طى قانون و به شرايط معينى به صورت درخت تنومندى در مى آيد و يا زنبور عسل با وحى الهى[1] با نظم و تمدنى عالى به زندگى اجتماعى مي پردازد؛ انسان نيز كه گل سر سبد موجودات است، از اين قاعده مستثنى نيست و براى رسيدن به تكامل نيازمند به قوانين الهى است.
نبوت در زندگى انسان همان قوانين الهى است كه به پيامبران وحى شده، تا كاروان بشريّت را به سوى خير، صلاح ،سعادت وكمال راهنمايى كند.
ضرورت نبوت، اقتضا دارد كه پيام هاى الهى به طور سالم و دست نخورده، در دسترس انسان ها قرار گيرد تا بتوانند از آنها براى پيمودن راه سعادت دنيا و آخرت شان بهره گيرند. بنابراين، مصونيت قرآن كريم تا هنگام ابلاغ به مردم، همانند هر كتاب آسمانى ديگر، جاى بحث ندارد. اما چنان كه مى دانيم ساير كتب آسمانى، بعد از آنكه در اختيار مردم قرار گرفت، كمابيش دستخوش تحريفات و تغييراتى گرديد و يا پس از چندى به دست فراموشى سپرده شد، چنان كه امروز اثرى از كتاب حضرت نوح و حضرت ابراهيم «عليهما السلام» در دست نيست و كتاب حضرت موسى و حضرت عيسى «عليهما السلام» به صورت اصلى يافت نمى شود. با توجه به اين مطلب، سؤالى مطرح مى شود كه: از كجا بدانيم كه آنچه امروز به نام آخرين كتاب آسمانى در دست ماست همان كتابى است كه بر پيامبر اسلام - صلي الله عليه و آله وسلم - نازل شده و هيچ گونه تغيير و تبديلى در آن، راه نيافته و نه چيزى بر آن افزوده و نه چيزى از آن، كاسته شده است؟[2]
قرآن كتاب مقدس و پر ارزشى است كه محصول مغز بشر نيست، مجموعه اى از سخن الهى است كه مدت 23 سال به وسيله امين وحى خدا «جبرئيل» بر قلب نازنين پيشواى گرامى اسلام - صلي الله عليه و آله وسلم - نازل گرديد.
پایگاه قرآنی-فرهنگی دارالقرآن الهى ,كتاب ,حضرت ,انسان ,قوانين ,قرآن ,الله عليه ,«عليهما السلام» ,كتاب حضرت ,كتاب آسمانى ,قوانين الهى منبع
درباره این سایت